Rocznik Muzeum im. Przypkowskich

[Dharani]

To w zasadzie pytanie do Rafała.
Wszystkie placówki muzealne wydają swoje roczniki będące podsumowaniem wszystkich badań, nowych nabytków i charakterystyki zbiorów. Być może także info o imprezach, wystawach, wypożyczaniu zbiorów. Czy planowane jest takie wydawnictwo w Jędrzejowie? Myślę, że to coś, czym zainteresowali by się i inni muzealnicy, no i oczywiście wszystkie biblioteki. Taka publikacja pokazuje, że muzeum żyje, że coś się w nim dzieje. Myślę, że to by była zachęta dla osób spoza Muzeum do publikowania na tematy związane z placówką. Co o tym sądzicie?
Osobiście byłbym zainteresowany tak posiadaniem, jak i dokładaniem się do takiej publikacji jakąś treścią.

[rafalzak]

Każdy forumowicz, który prześledził działalność muzeum to wie, że tak naprawdę muzeum niewiele publikowało, w zasadzie to było nic (wykaz publikacji w innym dziale). Zaczynałem pracę w Muzeum w 2006 r. i na początku zapoznawałem się z działalnością tej instytucji. To co zastałem dla mnie jako przyszłego muzealnika pozostawię bez komentarza i wdawania się w szczegóły. Rozmawiałem z pracownikami merytorycznymi (bardziej doświadczonymi osobami) w sprawie badań i publikacji. Szybko okazało się, że działalność na tym polu leży. W każdym bądź razie, krótko po moim zatrudnieniu przyjęto do pracy dwie młode dziewczyny, świeżo po studiach. Podzieliłem się z nimi moją propozycją, na co oczywiście przystały. Wielokrotnie interweniowaliśmy u dyrekcji ale niestety jak zwykle sprawa kończyła się stwierdzeniem po co? kto to kupi? nie ma kasy, dajcie sobie spokój.
Ja osobiście zgadzam się z Tobą, że wydawanie takiego rocznika lub zeszytu muzealnego jest jest bardzo dobrym pomysłem. Taka pozycja mówi wiele o danej instytucji, ale też to wynika z ustawy o muzeach, która jest aktem prawnym narzucającym pewne zobowiązania naszej jednostce.

Podsumowując.
Muzeum w najbliższym czasie nie ma w planach wydawania tego typu publikacji.

[Dharani]

Ależ to jest smutne.
Owszem w tej chwili nie ma w Polsce tysięcznej rzeszy miłośników zegarów słonecznych. Nie ma nawet stowarzyszenia czy szeroko zakreślonych działań. Nowe zegary powstają jak po trzęsieniu ziemi a nie jak po deszczu. Tak, to wszystko prawda. Ale kto ma zachęcać ludzi do zgłębiania tego tematu? Największa w Polsce kolekcja stoi odłogiem na jakimś wygwizdowie z dala od ważnych szlaków i przez to mało kto ją odwiedza. Ale to właśnie tam są najciekawsze u nas zbiory i teoretycznie ludzie będący najbliżej nich, a zatem najwięcej o nich wiedzący. Jak zwiększyć zainteresowanie skoro nic się nie robi? Czy Muzeum stawia na politykę pytona leżącego w miejscu i czekającego na zdobycz? Innymi słowy ktoś tam chce jedynie odrywać kupony nie dając nic w zamian? Smutne, naprawdę smutne. A są ludzie, którzy by pomogli.

[rafalzak]

cytat "... dopóki ja tu sprawuję władzę, będzie tak jak ja chcę."

[Dharani]

A my po prostu chcemy mieć mieć dostęp do materiałów i eksponatów by je badać i poznawać. Katalog jest milowym krokiem, ale to tylko podkręca apetyt, czyli widać, że publikacje działają. Zwiększają zainteresowanie, a o Muzeum zaczyna się mówić. Gdyby nie życzliwość Rafała i jego walka na miejscu nie byłoby nic, a w tym i Katalogu. To musi się zmienić. Jeśli nie, to Muzeum zaschnie, a tego bardzo nie chcemy.

[Zegarynka]

Szkoda, że ojciec dyrektor nadal mocno tkwi w komunie i "sprawuje władzę" Muzeum mogłoby dużo lepiej prosperować gdyby oddał je w ręce komuś , komu na nim zależy.... A tak mamy to co mamy....Pies ogrodnika jednym słowem, sam nie zrobi nic dobrego i drugiemu też nie da.. Smutne:(

[Dharani]

Jak tam Rafał? Czy przypadkiem nowa ekspozycja i odnowiony ogród nie zreformowały zapatrywań dyrekcji na temat jakiegoś periodyka? Przecież to nie musi być wielki nakład. Nie trzeba od razu na offsesie tłuc 1000 egzemplarzy, gdy można zainwestować w 50 zrobionych na cyfrze. Wydanie rocznika, czy półrocznika nie musi bynajmniej wiązać się z żadnymi wielkimi kosztami. Jeśli zrobić powiedzmy 50 sztuk, wstawić je do sklepiku (jakaś liczba od razu rozejdzie się w naszym gronie), to gdy nakład się wyczerpie, można zamówić kolejne 50. W ten sposób widać jaki jest zbyt i planować nakłady odpowiednio. Poza tym, nawet jeśli jakaś część nakładu zostanie to nawet dobrze, gdyż za kilka lat przyjdzie ktoś, kto zachce nabyć dany numer. Poza tym wystarczy zapewne rozejrzeć się po rozmaitych bibliotekach i im dostarczać kolejne numery. Kto to kupi? Dziś może nie ma wielkiego zbytu na takie publikacje, ale jeśli zainwestuje w nie Muzeum, to kto? A z czasem na tych materiałach urośnie nowe zainteresowanie tematem, co przełoży się na większą liczbę biletów.